Οι Έλληνες κάθε φορά που ερωτούνται σχετικά, δηλώνουν στην συντριπτική τους πλειοψηφία υπέρ του ευρωπαϊκού προσανατολισμού της Ελλάδας. Τα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων που διεξήχθησαν προσφάτως σε διάφορες χώρες της Ένωσης είναι ενδεικτικά, αφού κατατάσσουν τους Έλληνες ανάμεσα στους πλέον φιλοευρωπαίους λαούς της ένωσης.
Την ίδια στιγμή όμως η χώρα μας δείχνει να έχει δυσκολίες προσαρμογής με το ευρωπαϊκό μοντέλο σκέψης και δράσης.
Παρατηρείται λοιπόν το παράδοξο φαινόμενο από τη μια να εμφανιζόμαστε πεπεισμένοι ευρωπαϊστές και από την άλλη να εκδηλώνουμε μια γενικευμένη και τις περισσότερες φορές αδικαιολόγητη καχυποψία σε οτιδήποτε προέρχεται  από την υπόλοιπη Ευρώπη και μπορεί να επιφέρει αλλαγές που θα βοηθήσουν τη χώρα μας να αποκτήσει ένα σύγχρονο και ευρωπαϊκό προφίλ.

Είναι λογικό λοιπόν και οι υπόλοιποι ευρωπαίοι (και όχι μόνον αυτοί) από την πλευρά τους να δυσκολεύονται να κατανοήσουν τον τρόπο με τον οποίο σκέφτονται και συμπεριφέρονται οι Έλληνες.

Θα αναρωτιούνται για παράδειγμα για ποιο λόγο δημιουργήθηκε τόσος θόρυβος από την απόφαση της Ανεξάρτητης Διοικητικής Αρχής για τη μη αναγραφή του θρησκεύματος και των άλλων ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων στα αστυνομικά δελτία ταυτότητας.

Η Ελλάδα μέχρι πριν λίγο καιρό ήταν η μοναδική χώρα της Ε.Ε. που δεν διέθετε νόμο για την προστασία των παραπάνω δεδομένων. Βέβαια, θα πρέπει να αλλάξουν και πολλά άλλα πράγματα, αλλά πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι τα τελευταία χρόνια γίνεται μια σοβαρή προσπάθεια απ΄ όλες τις πλευρές ώστε να τα καταφέρει τελικά η Ελλάδα να καταστεί ισχυρή κι αξιόπιστη στο ευρωπαϊκό
γίγνεσθαι.

Η προσαρμογή της χώρας μας στα ευρωπαϊκά δεδομένα δεν σημαίνει ότι θα απολέσουμε τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά μας. Έτσι λοιπόν σωστά απαιτήσαμε η επίσημη ιστορία της Ευρωπαϊκής Ένωσης να
ξεκινάει από την Αρχαία Ελλάδα, όπως σωστά επίσης αξιώσαμε να εγγράφεται το κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα και με Ελληνικούς χαρακτήρες.

Είναι σαφές πως μέσα στο ευρωπαϊκό περιβάλλον η κάθε χώρα, και όχι μόνο η Ελλάδα, θα θέλει να προστατεύσει και να διατηρήσει τις παραδόσεις της και την διαφορετικότητα της.

Επειδή ακριβώς το οικοδόμημα της ένωσης περιλαμβάνει διαφορετικές κουλτούρες, γλώσσες και θρησκείες, ο σεβασμός και η προστασία της ιδιαιτερότητας του κάθε προσώπου, αποτελούν βασική προϋπόθεση για την μελλοντική πορεία της Ενωμένης Ευρώπης, σε μια στιγμή μάλιστα που βρίσκεται στην πρώτη φάση διεύρυνσης και σε λίγα χρόνια θα αριθμεί 23 κράτη μέλη.

Τόσο οι συνθήκες όσο και ο χάρτης των θεμελιωδών δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στον οποίο αναφερθήκαμε λεπτομερώς στο προηγούμενο τεύχος, προστατεύουν θεμελειώδεις ελευθερίες και δικαιώματα όπως την ελευθερία σκέψης, συνείδησης, θρησκείας, έκφρασης κλπ..

Κατά συνέπεια λοιπόν το κάθε κράτος μέλος έχει την υποχρέωση να προστατεύσει το κάθε άτομο, ανεξάρτητα από την καταγωγή του, το χρώμα του και τα προσωπικά ή κοινωνικά του πιστεύω.

Η απόφαση λοιπόν της ανεξάρτητης διοικητικής αρχής για την προστασία των ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων και τη μη αναγραφή τους στα δελτία ταυτότητας, κινείται ακριβώς προς αυτή την κατεύθυνση, να αποτρέψει δηλαδή τη δημιουργία κάθε μορφής διάκρισης εις βάρος κάποιων ατόμων, ώστε να εξασφαλιστεί η ομαλή και η δημιουργική συμβίωση μέσα στο πολυεθνικό περιβάλλον που διαμορφώνεται.

Δημήτρης Αγανίδης