Ψάξαμε να βρούμε «κοινά σημεία» όλων μας για να ασχοληθούμε με αυτά
στο πρώτο μας τεύχος.. και ..
..ως γνωστόν.. όποιος ψάχνει.. βρίσκει !!
Ποιο είναι λοιπόν το κοινό γνώρισμα όλων μας; (πέρα από το ότι είμαστε όλοι Έλληνες!)
Είναι απλό! ..αν και συχνά μας «χωρίζει» ο τόπος καταγωγής μας.. μας «ενώνει» ο τόπος διαμονής μας στη
Γερμανία! Κοινό μας γνώρισμα η ζωή μας στο Wiesbaden!
Κι αφού στραφήκαμε προς την ελληνική μας όψη.. ας δούμε και ..την «άλλη» !
Έχουμε την τύχη (πραγματικά!!) να ζούμε στην Πρωτεύουσα του κρατιδίου της Έσσης, στο Βίσμπαντεν. Μια παν
έμορφη και φιλήσυχη πόλη, ειδικά όταν λούζεται στο φως του ηλίου.
Με 282.000 κατοίκους δεν ανήκει στις μεγαλουπόλεις, γι΄ αυτό όμως κι έχει διατηρήσει αξιαγάπητες
ιδιαιτερότητες. Σ΄ αυτό τον πληθυσμό οι 3.500 Έλληνες κάτοικοι κατάφεραν να ιδρύσουν συλλόγους και σωματεία και να εδραιωθούν στη γερμανική κοινωνία, με εκπροσώπους στα κοινοτικά και δημοτικά συμβούλια!
Ας κοιτάξουμε μερικούς σταθμούς στην ιστορία της πόλης μας!
Τέλη του 17ου αιώνα το Wiesbaden (με τότε μόνο 2.000 κατοίκους) αποκτά ενδιαφέρον για τον ηγεμόνα Georg August Samuel von Nassau-Usingen, που θέλησε να τη δει πρωτεύουσα κι αυτό χάρη στη σύζυγό του, η οποία επέλεξε για οικεία το Παλάτι „Schloss Biebrich am Rhein“
(χτίστηκε το 1701-1746).
Αξιοσημείωτη «λεπτομέρεια» η εικονογραφία στο σκέπασμα του Παλατιού, η «Συνάντηση των Θεών του Ολύμπου»
, που ζωγράφισε ο Lucas Ant. Colomba το 1719.
Οι προσπάθειες ανάδειξης της πόλης συνεχίστηκαν από τον Δούκα Friedrich August, 1803-1816. Το διάστημα αυτό χτίστηκε το πρώτο Wiesbadener Kurhaus, στους χώρους του οποίου παραβρέθηκε ο Goethe και το οποίο ενέπνευσε τον Dostojevski στο βιβλίο του «Ο Παίκτης».
Το καινούριο Kurhaus χτίστηκε το 1904-1907.
Η ρωσική εκκλησία, γνωστή και ως „Griechische Kapelle“ χτίστηκε το 1847-1855 στο βουνό του Wiesbaden, το Neroberg. Η εκκλησία αυτή, με το ρωσικό-βυζαντινό στυλ,
αποτελεί το μνημείο-τάφο της ανεψιάς του ρωσικού τσάρου, Ελισάβετ, η οποία πέθανε κατά τη διάρκεια του τοκετού του πρώτου της παιδιού.
Το 1866 το Wiesbaden έγινε πρωσικό (preussisch). Μέσα σε λίγα χρόνια έγινε λουτρόπολη „Kurstadt“ (σήμερα λειτουργούν 26 θερμά „Thermen“) και πολλές φορές μετρούσε περισσότερους επισκέπτες, παρά κατοίκους.
Αυτό άλλαξε όταν σιγά-σιγά άρχισαν πλούσιοι, νεόπλουτοι και στρατιωτικοί να την
επιλέγουν ως μόνιμη πόλη διαμονής.
Έναν από τους πόλους έλξης για χιλιάδες επισκέπτες αποτελεί και το κρατικό θέατρο „Staatstheater“, το οποίο χτίστηκε το 1893/94 και που μαζί με το Kurhaus υπέστη μεγάλη πυρκαγιά το Φεβρουάριο 1945.
Η ανέγερση αυτών και της πόλης ξεκίνησε γρήγορα και από το 1946 το Wiesbaden υπήρξε και πάλι πρωτεύουσα του κρατιδίου της Έσσης.
Πάνω από 100 χρόνια «γιορτάζονται» τα Internationale Maifestspele
στο θέατρο. Έτσι για το μήνα Μάιο
καλούνται οι πιο γνωστοί θίασοι του κόσμου να δώσουν τις παραστάσεις τους. Οι επισκέπτες αυτό το διάστημα έρχονται από όλη τη Γερμανία, καθώς επίσης και από όλη την Ευρώπη.
Τα γνωστά σε όλους μας Rhein Main Hallen, που σήμερα αποτελούν τα πιο
φημισμένα και αγαπητά εκθεσιακά κέντρα και χώρους συναυλιών για πετυχημένα συγκροτήματα και musicals αναγέρθηκαν το 1957.
Οι πρώτοι Έλληνες, που ήρθαν περίπου το 1960 έδωσαν σύντομα το ελληνικό
χρώμα στην πόλη αυτή και ειδικά στο προάστιό της, το Biebrich.
Εκεί τα ελληνικά καφενεία, οι καφετέριες είναι το σημείο συγκέντρωσης όλων
των Ελλήνων, όταν επιθυμούν να «έρθουν κοντά» στο ελληνικό «γίγνεσθαι» του Wiesbaden!
Ο Ρήνος, ο αιώνιος συνοδός όλων των περιστάσεων της ζωής μας, μας δυσκολεύει συχνά, όπως το χειμώνα,
όπου «ξεχειλίζει» και επιδιώκει να αποξενώσει ορισμένα σημεία της πόλης δίχως να το καταφέρνει..
Το διαμάντι της πόλης και του Ελληνισμού της αποτελεί.. ο Ιερός Ναός Αγίου Γεωργίου !
Χτίστηκε με κόπο και την επιμονή του Ιερέα, Παπά-Γιώργη, καθώς επίσης με την ακούραστη συμπαράσταση των
Ελλήνων της περιοχής και των περιχώρων!
Γι άλλη μια φορά ο Έλληνας απέδειξε.. αν επιθυμεί κάτι.. το καταφέρνει!
..κάπου εδώ τελειώνει η περιήγηση μας.. ελπίζουμε να σας δώσαμε το ερέθισμα να μελετήσετε και να αγαπ
ήσετε την πόλη αυτή ..λιγάκι ακόμη!
Σ.Κ.
|