|
 |
|
 |
|
||
|
Κύπρος σημαίνει ένα πεντάμορφο, αναπόσπαστο κομμάτι του Ελληνισμού. Μια λέξη Κύπρος που σημαίνει αρχαία
Ελληνική ιστορία. Όμως ταυτόχρονα, μια λέξη Κύπρος που πονάει… Ένα νησί που κατέχει μια ιδιαίτερη γεωγραφική θέση, στην διασταύρωση τριών ηπείρων, την Κύπρο την ζηλεύουν και την υπουλέβονται πολλές φορές όλοι οι ισχυροί της γης. Απόμακρη από τον Ελληνικό κορμό, η αδύνατη και απροστάτευτη Κύπρος, είδε τυράννους και εκμεταλλευτές! Πάμπολλοι κατακτητές ήλθαν και παρήλθαν, η ψυχή μας όμως έμεινε πάντα, αυτή που είχαμε και θα έχουμε πάντοτε. Αυτή των Ελλήνων. Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει την Ελληνικότητα της Κύπρου, κανένας δεν μπορεί να αμφισβητήσει την Ελληνικότητα των Κυπρίων. Κανένας!!! Η ιστορία της είναι αναμφίβολη.
Η Κύπρος γνώρισε την εκμετάλλευση, που φαινόταν να της απομυζούσε το αίμα της. Το ελληνικό της αίμα. Εξαίρεση δεν αποτέλεσαν οι Οθωμανοί (1571-1878), αλλά ούτε και οι Βρετανοί αποικιοκράτες (1878-1960). Η ζωή των Κυπρίων ήταν και πάντοτε θα είναι ένας συνεχής αγώνας για αποτίναξη του ξένου ζυγού. Είναι γνωστό, ότι οι Τούρκοι, χρησιμοποιούν όλα τα μέσα για τον επεκτατισμό του Ισλάμ. Έτσι χρησιμοποιούν τη σωματική και ψυχική βία, πράγμα που συχνά αποδοκιμάζει η διεθνής Αμνηστία με αδιάψευστα ντοκουμέντα. Από τον 19ο αιώνα οι Τούρκοι οραματίζονταν το παντουρκικό κράτος. Αυτός ήταν ο στόχος του Κεμάλ Ατατούρκ και τον επανέλαβε το 1991 ο Οζάλ, όταν δήλωσε πως η Τουρκία του 21ου αιώνα, θα είναι μια αυτοκρατορία που θα αρχίζει από την Αδριατική, και θα εξαπλωθεί μέχρι την Κίνα. Παρόλα αυτά καθόμαστε στα τραπέζια διαπραγματεύσεων, και συνομιλούμε για «ειρήνη». Συνομιλούμε με τον άνθρωπο που μας λεει πως μια μέρα θα διεκδικήσει τα εδάφη μας. Συνομιλούμε με ανθρώπους που μας λένε πως μια μέρα θα διεκδικήσουν τα εδάφη μας. Πηγαίνουμε στις συνομιλίες με τον άνθρωπο που κατακτά το 40% της Κύπρου, και που απειλεί πως θα συνεχίσει μέχρι να φτάσει στην Αδριατική. Αυτό θα πρέπει να μας προβληματίζει… Αυτός ο αιώνας που πέρασε, είδε τον Κυπριακό Ελληνισμό να υποφέρει κάτω από τον αγγλικό ζυγό, και να φουντώνει ο πόθος του για ελευθερία! Και ελευθερία σήμαινε ένωση με τον εθνικό κορμό – την μητέρα Ελλάδα! Αυτός ο πόθος για «Ένωση και μόνο Ένωση», σημάδευσε γεγονότα όπως τα Οκτωβριανά του 1931, το Ενωτικό Δημοψήφισμα του 1950, και τον Ένοπλο Αγώνα του 1955-1959.
Το 1950, η Αρχιεπισκοπή οργάνωσε το γνωστό δημοψήφισμα του 1950, στο οποίο 96.5% των Κυπρίων ψήφισαν υπέρ της Ένωσης. Το 1955, ξεκίνησε λοιπόν ο αγώνας της ΕΟΚΑ. Αυτός ο ένοπλος αγώνας εναντίον των Άγγλων, είχε σαν στόχο την ένωση της νήσου με την μητέρα Ελλάδα. Από το πατριωτικό, ομόφωνο σύνθημα της Αυτοδιάθεσης-Ένωσης… πως κατασταλάξαμε στην ανεξαρτησία; Αξίζει
να σημειωθεί, πως η ανεξαρτησία επιβλήθηκε στην Κύπρο! Αυτή η εντατική πίεση των Άγγλων για να Ο τότε Αρχιεπίσκοπος της Κύπρου Μακάριος, δέχτηκε αρκετές πιέσεις από την ηγεσία της Αγγλίας και της Ελλάδας, να υπογράψει τις συμφωνίες Ζυρίχης-Λονδίνου. Έτσι, το 1960 ιδρύθηκε η Κυπριακή Δημοκρατία. Πρέπει να σημειωθεί επίσης, πως στην Κύπρο, το 82% του λαού ήσαν Έλληνες, και το 18% ήσαν Τούρκοι. Οι Έλληνες της Κύπρου ήταν η πλειοψηφία στο νησί, ενώ οι Τούρκοι απλά ήταν μια μειονότητα.
Η Τουρκία η ίδια δεν ήθελε, και δεν θα επέτρεπε τη λειτουργία αυτού του κράτους. Αυτή η υποχώρηση, έδωσε επ ίσημα το δικαίωμα στην Τουρκία να έχει το δικαίωμα επέμβασης στην Κύπρο, πράγμα βέβαια που δεν είχε πριν το 1960. Από δικά μας λάθη, από δικές μας υποχωρήσεις, επιτρέψαμε να διχοτομήσουν την Κύπρο, πράγμα που επιχειρήθηκε το 1964, και πραγματοποιήθηκε στις 20 Ιουλίου 1974, όταν έγινε εισβολή στο 40% της νήσου. Σήμερα, ζητούμε μια «διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία»… όπως καθορίζουν τα ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών, και οι Συμφωνίες Κορυφής. Πιστεύω πως κανένας Έλλην Κύπριος, πριν 45 χρόνια, θα μπορούσε να φανταστεί πως θα ερχόταν μια τέτοια στιγμή, να αναζητούμε μια τέτοια λύση! Πιστεύω πως δεν άξιζε ΠΟΤΕ μια τέτοια μοίρα στην Κύπρο! Οι σημερινές συνθήκες που επικρατούν στην πατρίδα μου, και οι σημερινές τοποθετήσεις των Ηνωμένων Πολιτειών πάνω στο θέμα της Κύπρου, μας αναγκάζουν να υποστηρίξουμε κάτι που δεν το ποθεί η πατριωτική μας συνείδηση! Σήμερα η Κύπρος βρίσκεται στην πιο κρίσιμη, στην πιο αποφασιστική καμπή της ιστορίας της, κι όμως βρισκόμαστε σε ένα μεγάλο και επικίνδυνο «αδιέξοδο». Αυτό είναι το Κυπριακό δράμα αγαπητοί συμπατριώτες… είναι το επικίνδυνο αδιέξοδο που βρισκόμαστε σήμερα και αύριο. Αν βαδίσουμε με μια διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία, θα πέσουμε σε καινούριες παγίδες, όπως έγινε όταν υπογράψαμε την συμφωνία Ζυρίχης-Λονδίνου το 1959. Αν η ανεξαρτησία διχοτόμησε την Κύπρο… η ομοσπονδία θα την τουρκοποιήσει!
Ο λεγόμενος Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών, φαίνεται να «Κανένας δεν θέλει να μας δικαιώσει!!!» «Κάποιοι» θέτουν συνεχώς ζητήματα, επιβάλλοντας τη θέληση τους, και διεκδικώντας… ενώ οι Έλληνες πολύ Θα πρέπει να μάθουμε να υπερασπίζουμε το δίκαιο μας. Η ιστορία μας δίδαξε, ότι καμιά Λευτεριά δεν διεκδικήθηκε με υποχωρήσεις… Θέλει «αρετή» και «τόλμη» η Ελευθερία! Δεν αρκεί να λες ότι έχεις δίκιο. Πρέπει να το διεκδικείς…
Ηλίας Ηρακλέους
|
|||||
Ο Έλληνας εγκαταστάθηκε στο νησί από τα αρχαία χρόνια - τα χρόνια εκείνα όταν ήταν
ισχυρός, δημιουργικός, και πρόσφερε στον κόσμο τον πολύτιμο πολιτισμό του. Ήρθε στο νησί μεταφέροντας μαζί του και την ανεπανάληπτη Ομηρική του γλώσσα, μια
γλώσσα από τις πιο ονομαστές, που είναι για όποιον το αμφιβάλλει, ο αδιάψευστος
Όταν υπογράψαμε τη συνθήκη
της Ζυρίχης, ξαφνικά 
Και όταν μας επιβληθεί μια μέρα η ομοσπονδία ως λύση,
τότε δυστυχώς, αυτό θα είναι το τέλος του Ελληνισμού στην Κύπρο!!! Δεν μπορούμε να υπογράψουμε ένα σύνταγμα στο οποίο δεν υπάρχει δημοκρατική αρχή, το οποίο δεν λειτουργεί
πουθενά αλλού στον κόσμο, και στο οποίο δεν αναγνωρίζεται ο λαός ως ενιαίο σύνολο.