ΚΡΙΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟ

Από τη στιγμή που άγγιξα αυτό το ολιγοσέλιδο βιβλίο (128 σελίδες) αισθάνθηκα ότι πρόκειται για έναν ώριμο συγγραφέα.

Πρώτα πρώτα η ακριβολογία του είναι χαρακτηριστική. Οι δύο λέξεις «Ζωήκαι Πολιτισμός » κάτω από το διεισδυτικό βλέμμα της μελετημένης Κωνσταντίας Νικολοπούλου με τις δύο λέξεις «Μια ματιά».

Και η σύνθεση της εικόνας είναι ενδεικτική. Από τον πρωτόγονο άνθρωπο ως τον Παρθενώνα, κορυφαίο δημιούργημα, αφού με το απλό και λιτό δωρικό ρυθμό κατακτά, όχι μόνο το βλέμμα, όχι μόνο το συναίσθημα, αλλά και το νου.

Ως εδώ το  «απ’ έξω του βιβλίου». Υπάρχει και το «από μ έσα». Εκεί έχει να θαυμάσει κανείς την αφαιρετική ως προς τη διατύπωση, την πυκνότητα ως προς το βάθος των νοημ άτων και την πληρότητα ως προς την εμβέλεια, καθώς ξεκιν ά από τις απαρχές και φθάνει ως τη σημερινή εποχή, όπου τίθενται επιγραμματικά οι απόψεις της συγγραφέας.

Αναμφισβήτητα συνυφαίνεται η Ιστορία με τη Φιλοσοφία, ενώ η ακριβολογία συμπλέκεται με τη λογοτεχνική διάθεση που είναι διάχυτη σε όλο το βιβλίο. Τα χαρακτηριστικά αυτά αποτελούν, κατά τη δική μου κρίση το ενδιαφέρον που παρουσιάζει αυτό το πόνημα. Επειδή αφήνει και αρκετά περιθώρια προβληματισμού στον αναγνώστη, έχω τη γνώμη ότι θα πρέπει να το αναζητήσουν οι βιβλιόφιλοι.

Β. Κυριακίδης

Καθηγητής - Συγγραφέας

[Το βιβλίο κυκλοφορεί από τον εκδοτικό οίκο «Β. ΚΥΡΙΑΚΙΔΗΣ»
Σόλωνος 96 – 5^ος όροφος – Αθήνα
http://www.bkyriakidis.gr  -  e-mail: bkyriakid@otenet.gr]

Αποσπάσματα από το βιβλίο της Κωνσταντίας Νικολοπούλου 

…η επιθυμία που τον έκαιε ήταν η δημιουργία…, η μίμηση…, η επανάληψη… Αυτό ήταν το εισιτήριό του στην αθανασία… Ήθελε όλο να αρχίζει…, να ξαναρχίζει…, ήτοι να συνεχίζει σαν και πρώτα… Και αν έπεφτε, έβρισκε τη δύναμη να σηκώνεται ξανά…, και ξανά…, να ανασυντάσσει τις δυνάμεις του…, να ονειρεύεται και να συνεχίζει…

 …δώσε μου τα πολλά…, πάρε τα ελάχιστα… Και αν τα πάρω όλα…, είμαι ο καλύτερος…

Όλοι με θαυμάζουν…, όλοι με εγκωμιάζουν…, όλοι με προσκυνούν… Πριν από όλα το δικό μου συμφέρον… Υπάρχω μόνο εγώ…, εσύ, αν επιζήσεις… Η δύναμη του πλούτου ήταν, είναι και θα
είναι πρώτη σε λάμψη…, σε γοητεία…, σε προτίμηση…

 …στην κορυφή όρθιος ο ένας…, στα γόνατα πεσμένοι οι άλλοι…, οι υπόλοιποι…, άλλοι βιαστικοί… και άλλοι καθυστερημένοι…, λίγοι ευνοημένοι… και πολλοί δυστυχισμένοι…, γενιές που φεύγουν…, γενιές που έρχονται…, όλοι στη σειρά…

 …ο χώρος που δε χωρά τα μικρά…, αλλά περισσεύει για τα μεγάλα… Ο χρόνος που θέλει τα μικρά για να τα αναδείξει…, αν τα αναδείξει, σε μεγάλα… Και ο άνθρωπος ανάμεσα στο χώρο και στο χρόνο… Να νιώθει την πίεσή τους…

 …η εξουσία πάντοτε είναι ερωτευμένη με τον ένα… Στη βάση πρέπει να υπάρχουν αρκετοί… Ο πρώτος με το νου…, η αγέλη με τις λόγχες… Ο αρχηγός με τις ευθύνες και τις έγνοιες… και το
πλήθος δουλικά να σταυροκοπιέται…, να ακολουθεί…, να ζητοκραυγάζει…, αλλά και να θυμώνει…, να οργίζεται… και καμιά φορά να επαναστατεί… Ένα βήμα μπροστά…, δεκατρία πίσω… Και η αρχή γίνεται τέλος… και το τέλος αρχή…