Η Συνθήκη του Σένγκεν
                                                       Από τον Κοτίτσα Βασίλη

Σχεδόν όλοι μας έχουμε ακούσει κατά και καιρούς για την συνθήκη του Σένγκεν. Καθώς ο καιρός περνάει και στα μέσα μαζικής ενημέρωσης όλο και περισσότερο αναφέρεται η συνθήκη του Σένγκεν πολλά εύλογα
ερωτήματα γεννιούνται μέσα μας, όπως:
Tι είναι ακριβώς η συνθήκη αυτή;   Σε τι μπορεί να μας φανεί χρήσιμη;
Πως μπορεί να επηρεάσει την ζωή μας; Υπάρχουν μειονεκτήματα από μια τέτοια συνθήκη; Ας ξεκινήσουμε, με το να δούμε λίγο την ιστορία, από που ξεκίνησε, ποια κράτη ήταν τα πρώτα τα οποία
υπέγραψαν την συνθήκη αυτή, και πότε εισχώρησε η Ελλάδα σαν πλήρες μέλος.

Σένγκεν, είναι ένα χωριό του Λουξεμβούργου στο οποίο το 1985, όταν η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αποφάσισε την δημιουργία μιας εσωτερικής αγοράς, πέντε χώρες ( Βέλγιο, Γερμανία, Γαλλία, Λουξεμβούργο και Ολλανδία )
υπέγραψαν συμφωνία για τη σταδιακή κατάργηση των ελέγχων των συνόρων και την ελεύθερη διακίνηση αγαθών και προσώπων.

Το 1990 προσχώρησε η Ιταλία και το 1991 η Ισπανία και η Πορτογαλία. Η Ελλάδα προσχώρησε σαν πλήρες μ έλος το Νοέμβριο του 1992.

Ποιο είναι το κέρδος για την Ελλάδα και για εμάς τους ιδίους;

Το κέρδος για την Ελλάδα και τους Έλληνες είναι:

Α) Ότι ενισχύεται η έννοια των εξωτερικών συνόρων της χώρας μας
 (Τα δικά μας σύνορα είναι και σύνορα των άλλων χωρών που 
υπέγραψαν τη συνθήκη του Σέκγεν.)

Β) Προστατεύεται ο πολίτης από το διεθνές έγκλημα.
 (Δημιουργία της αστυνομίας EUROPOL, μιας αστυνομίας χωρίς  προβλήματα δικαιοδοσίας μέσα στις χώρες Σένγκεν με  υπερσύγχρονα μέσα, τεχνογνωσία και πείρα στη δίωξη του  εγκλήματος από πολλά κράτη)

Γ) Κατοχυρώνεται η ελεύθερη διακίνηση των Ελλήνων στο "χώρο Σένγκεν" χωρίς συνοριακούς ελέγχους.

Δ) Αναγνωρίζεται η ιδιαιτερότητα του Αγίου Όρους.

Ότι αφορά τα μειονεκτήματα της συνθήκης του Σένγκεν η αλήθεια είναι ότι έχει γίνει πολύς λόγος για το δημοκρατικό έλλειμμα αυτής της Συνθήκης, ενώ έχουν εκφρασθεί σοβαρές επιφυλάξεις  από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και από τα ίδια τα κράτη.

Το ίδιο το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σε μια σειρά
Εκθέσεών του από το 1992 μέχρι το 1997 στιγματίζει την " έλλειψη διαφάνειας και δημοκρατικού ελέγχου" στην εφαρμογή της Συνθήκης και  ,,ζητεί τη λήψη μέτρων προς αποφυγή της εκμετάλλευσης των προσωπικών στοιχείων,,. Ανάμεσα στα κράτη, τα οποία υπέγραψαν την συνθήκη, έχει δημιουργηθεί το ηλεκτρονικό Σύστημα Πληροφοριών Σένγκεν (Σ.Π.Σ.) το οποίο αποσκοπεί στη συλλογή, καταγραφή, επεξεργασία και χρησιμοποίηση πληροφοριών και στοιχείων της προσωπικής ζωής των πολιτών, που θεωρούνται ή είναι ύποπτοι για την ασφάλεια. Αξιοσημείωτο είναι πως
μέσα από τις διατάξεις της Συνθήκης εισάγονται νέα δεδομένα στο χώρο του δικαίου, ως  λ.χ. η μέθοδος της " διακριτικής παρακολουθήσεως, ατόμων που θεωρούνται ' ύποπτα να διαπράξουν στο μέλλον αξιόποινες
πράξεις", ή καταρτίζονται κατάλογοι "ανεπιθύμητων προσώπων,, που δεν γίνονται δεκτά στις χώρες που εφαρμόζεται η Συνθήκη Σένγκεν, δηλ. της Ευρώπης, παρά μόνο με υπόνοιες.

Συγκεκριμένα με τη Σύμβαση και το Σύστημα Πληροφοριών Σένγκεν διευκολύνεται η παραβίαση του προσωπικού απορρήτου και πλήττεται ουσιαστικά το τεκμήριο της αθωότητας του πολίτη. Επίσης δίνεται η δυνατότητα στους οικονομικά ισχυρούς που θα έχουν πια νόμιμη πρόσβαση στα προσωπικά δεδομένα των εργαζομένων, να τους εκμεταλλεύονται ποικιλοτρόπως.

Μέσα στα μειονέκτημα της συνθήκης δεν πρέπει να παραβλέψουμε ότι η βασισμένη σε προσωπικές πληροφορίες διαφήμιση με τις δυνατότητες που παρέχει η σύγχρονη τεχνολογία
μπορεί να πάρει τυραννικές διαστάσεις.

Τελικά,  μετά από όλα αυτά, είναι εύλογο να αναρωτιέται κανείς, η συνθήκη του Σένγκεν μας βοηθά η κάνει την ζωή μας πιο “αόρατα” δύσκολη;

vkotitsas@mac.com